ประโยคจะไม่สมบูรณ์ถ้าไม่มีคำช่วย ซึ่งแยกออกเป็น 5 ประเภท
ชี้สถานะ
เน้นการเชื่อม
เน้นความต่อเนื่อง
เป็นวิเศษณ์
ใช้เพื่อตัวจบประโยค
1. ชี้สถานะ เป็นคำที่ต่อท้ายคำหลัก (taigen) เพื่อแสดงว่าคำหลักนั้นมีสถานะเกี่ยวข้องกับคำอื่นในประโยคอย่างไร ประกอบด้วย 10 คำ คือ が、の、を、に、へ、と、より、から、まで、や
(1) が เป็นคำช่วยขั้นพื้นฐานที่สุด สามารถใช้ในประโยคที่ภาคแสดงเป็นคำกริยา คำคุณศัพท์ หรือคำนามก็ได้
(2) の เป็นคำช่วยชี้ความสัมพันธ์ หรือเปลี่ยนสถานะกริยาวลีเป็นนามวลี หรือชี้ประธานในนามวลี
(3) を เป็นคำช่วยที่ใช้กับประโยคที่มีภาคแสดงเป็นคำกริยาเท่านั้น
(4) に เป็นคำช่วยที่มีลักษณะการใช้งานหลายรูปแบบ
(5) へ เป็นคำช่วยเพื่อใช้ชี้ทิศทาง โดยมีรูปแบบการใช้งานคล้ายกับ に ในความหมายสถานที่ปลายทาง
(6) で เป็นคำช่วยที่มีลักษณะการใช้งานหลายรูปแบบ
(7) と มีความหมายในเชิงคำว่า "กับ"
(8) から เป็นคำช่วยที่มีความหมายในเชิงคำว่า "จาก"
(9) まで เป็นคำช่วยที่ใช้ร่วมกับ から เพื่อชี้กรอบ ขอบเขต หรือจุดที่สิ้นสุด
(10) より เป็นคำช่วยชี้การเปรียบเทียบ หรือจุดเริ่มต้น
หมายเหตุ を ใช้กับสกรรมกริยา แต่ が ใช้กับอกรรมกริยา
2. ชี้การเชื่อม ทำหน้าที่ต่อท้ายคำแสดง (yougen) และคำกริยานุเคราะห์ เพื่อมีความหมายเชื่อมต่อกับคำหรือวลีที่ตามมา เช่น ば、と、ても、ので、から、て、けれど、が、ながら、し、たり
(1) ば แสดงความหมายสอดคล้องแบบสมมุติ
(2) も แสดงความหมายขัดแย้งแบบสมมุติ
(3) ので แสดงความหมายสอดคล้องอย่างยืนยัน
(4) が แสดงความหมายขัดแย้งอย่างยืนยัน
(5) し แสดงความหมายคู่ขนานในประโยค
3. ชี้การเกี่ยวเนื่อง ใช้ต่อท้ายคำศัพท์ต่างๆ เพื่อเน้นย้ำความหมาย เช่น は、も、こそ、さえ、でも、しか
(1) は แสดงการจำแนกความแตกต่างกับสิ่งอื่น
(2) も แสดงความหมายเสริม คู่ขนาน หรือเน้นย้ำ
(3) こそ แสดงการเน้นย้ำ
(4) さえ แสดงการอุปมา การจำกัด หรือการเสริม
(5) でも แสดงการอุปมา หรือยกตัวอย่าง
(6) しか แสดงการจำกัด (มักใช้กับรูปปฏิเสธเสมอ)
4. เป็นวิเศษณ์ ใช้ต่อท้ายคำนาม คำวิเศษณ์ หรือคำช่วยสถานะ เพื่อช่วยขยายความในลักษณะของคำวิเศษณ์ เช่น なり、やら、ほど、くらい、だけ、まで、ばかり、など
(1) なり แสดงการเลือก หรือยกตัวอย่าง
(2) やら แสดงการไม่ยืนยัน หรือรายการ
(3) ほど แสดงปริมาณหรือสัดส่วน
(4) くらい แสดงปริมาณหรือยกตัวอย่าง
(5) だけ แสดงปริมาณหรือความจำกัด (เหมือนกับ しか แต่ใช้ในรูปบอกเล่า)
(6) まで แสดงขอบเขต การจำกัด หรือการเสริม
(7) ばかり แสดงปริมาณหรือการจำกัด
(8) など แสดงปริมาณ หรือไม่ให้ความสำคัญ
5. ตัวจบ ทำหน้าที่จบท้ายประโยคหรือวลี เพื่อแสดงอารมณ์หรือความตั้งใจ เช่น な、か、の、よ、ぞ、とも、ね（ねえ）、わ、さ
(1) な แสดงอารมณ์หรือเชิงห้ามปรามไม่ให้ทำ
(2) か แสดงคำถาม ความสงสัย หรืออารมณ์
(3) の แสดงคำถาม หรือการยืนยัน
(4) よ แสดงความมุ่งมั่น หรือการชักชวน
(5) ぞ แสดงความหมายเพื่อความมุ่งมั่น
(6) とも แสดงความหมายมั่นใจว่า...
(7) ね หรือ ねえ แสดงความหมายตอกย้ำ หรือแสดงอารมณ์
(8) わ แสดงอารมณ์ หรือความมุ่งมั่น (มักใช้กับผู้หญิง)
(9) さ แสดงว่ายืนยันจะ...
ขอบคุณข้อมูลจาก http://www.j-campus.com/grammar/?chapter=10 (เรียนภาษาญี่ปุ่น - บทที่ 10 คำช่วย) ซึ่งจะมีตัวอย่างของประโยคอยู่ในเว็บนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น